Overal op onze aardbol worden de jongste decennia steeds meer uitzonderlijke kinderen geboren . Eigenlijk zijn ze dat altijd wel , maar nu laten zij zich hun gaves niet meer zo makkelijk afpakken door de ‘volwassenen’ en de maatschappij . Het overkomt hen regelmatig dat ze onvoldoende gegrond blijken te zijn, en naar hartelust uit hun lichaam opstijgen,met overleden familieleden communiceren, visioenen over toekomst of verleden hebben, en helaas ook soms van die ‘astrale monsters’ op hun weg ontmoeten.
Tegenwoordig bestaan er diverse ‘spirituele centra’ , en voor de kinderen ook ‘zonneklasjes’, de ouders nemen hun verhalen ook steeds meer aux sérieux, en dat geeft deze kinderen de steun die ze nodig hebben, bij de taak waar ze in dit leven voor gekozen hebben .
De bedoeling van deze site is, dat zowel de kinderen, als de ouders die zich hier op één of andere manier aangesproken voelen, ons, maar vooral vele anderen een steun kunnen zijn, door ons ‘hun verhalen’ door te mailen . Misschien hebben sommige volwassenen al heel hun leven bepaalde ervaringen, en durven ze er nog niet mee op de proppen te komen .
Als hun verhaal anoniem toekomt, blijft het ook anoniem . Laten we zeggen, dat wij deze site opzetten, om de nieuwetijdskinderen/volwassenen de mogelijkheid te geven hun ‘ ei’ te leggen .
En dat kan gaan over uittredingservaringen, het zien van auras, het waarnemen van Ufos, en eventueel bezoekjes aan zo’n ufo, en hun bewoners .... contacten met andere planeten ... ( vandaar ook onze naam : Ambassade des Petits Princes )
Ik vond vandaag (16/10/2013) een mailtje terug, dat dateert van 2007 en waarin sprake is dat de ‘ ‘ jonge, de oude en de wijze’ ( drie engelen die regelmatig contact nemen met P.S. - een vriend van mij ) aanwijzingen geven in verband met de voor ons te volgen weg , bij onze queeste ten behoeve van de NTK en hun functie hier op aarde . Een mailtje dat ook vandaag nog even waardevol blijkt .
Van: ps
Datum: 21/10/2007 9:44:10
Aan: Paul Codde
Onderwerp: de openbaring van onze queste
Goedemorgen Paul, Ik zal nu proberen te vertellen hoe de Engelen van de Bron het project hier terplaatse zien.
Het doel: Het doel wat Zij wensen te bereiken is de kern van het probleem aanwijzen, er over spreken met mensen (paranormalen, wetenschappers, leken) die een boodschap hebben over het geheel, en dit samenbrengen in een documentaire. Zij spreken niet over een reeks.
Zij raadden aan om eerst een documentaire te maken en daarna pas een reeks. Ik vindt dit ook niet zo'n slecht idee.
De Oudste stelde zelfs dat er van zelf een reeks gaat komen als wij eerst de weg vrij maken voor deze queste.
Tijdens de meeting vertelde de Wijze me een heel intrigerend verhaal;
"De huidige mens is pas de laatste decenia de mogelijkheden van de andere zijde aan het ontdekken. Mensen hebben altijd hun "waarnemingen" een eigen betekenis gegeven omdat ze het niet konden plaatsen in de juiste context. Heksen en tovenaars uit vroegere tijden moesten het daarom met hun leven bekopen. Het wordt tijd dat we de twee werelden terug samenbrengen zodat de mens eindelijk gaat doen waarvoor hij geschapen is: namelijk bescherming brengen over de aarde en de verre werelden die hij nog gaat behoeden. Wij helpen vanuit onze zijde de ziel beschermen door aangetaste zielen eruit te halen."
Nota: Ik heb het zelf vertaald vanuit hun taal (die ik daar versta) maar ik vind dat het enorm sterk aanleunt naar wat de Wijze vertelde.
Het doet me denken aan wat ook jij bevestigde; namelijk dat veel mensen met paranormale dingen bezig zijn, maar dat ze allemaal (ook individueel) hun eigen benamigen en regels er aan vast plakken.
De vraag die ik stelde aan hun: Waar zitten dan de kinderen in heel dit verhaal?
Het antwoord van de jongste; "De kinderen zien nu al meer dan vorige generaties. Daarom niet allemaal, maar doordat ze teveel traumatische informatie doorkijgen vanuit hun omgeving, wordt de opening ( afstand) tussen hun bewustzijn en onderbewust zijn steeds groter".
De vraag die ik daarop stelde; Wat bedoelt u met "traumatische informatie"?
Het antwoordt van de Wijze; "Een voorbeeld Peter; Een kind dat nog niet zo lang geleden leefde in de 19e eeuw, kreeg veel minder zintuigelijke informatie naar binnen als een kind van nu"
De oudste vervolgd hierop; " Televisie, videospelletjes, cinema, muziek, computer enz"
De Wijze ging verder: " En het zijn meestal gewelddadige zaken, want anders is
het zogenaamd niet meer plezant...."
Ik zei hierop, Ik denk dat ze hieronder zich daar wel van bewust zijn!
De Wijze zei; "Maar er wordt gedaan alsof het normaal is; Wij krijgen heel veel zielen binnen die zwaar aangetast zijn door verwarde gedachten. Wij kunnen dat niet meer rechttrekken. Straks gaan wij die zielen allemaal moeten weghalen!
Ik zei daarop: Is het misschien ook daarom dat Paul en Ik die documentaire moeten maken?
Samen kwam eruit; "JA"!
Plotseling werdt ik wakker, en na even bij te komen besefte ik eindelijk waarom ik enkele maanden geleden terug naar de andere zijde werd geroepen. Wij maken deel uit van een groepering die overal in de wereld bezig is om de "mensheid" bewust te maken dat we verkeerd bezig zijn. We zijn als het ware allemaal geprogrammeerd om egoist en freak te zijn. We brengen dat over op onze kinderen, die net hetzelfde gaan doen. En iedere generatie wordt het erger en erger. Wij zijn dus als het ware onszelf aan het uitmoorden. Niet ons lichaam op zich, maar onze ziel, die normaal altijd wordt gezuiverd voor een nieuw leven, maar die nu op punt staat om zo vervuild te zijn dat ze niet meer te zuiveren is.
Het is daarom dat we nu moeten starten om mensen bewust te maken. Geweld is op alle mogelijke vlakken slecht voor kinderen ( en grote mensen) omdat ze het gaan aannemen als normaal in deze wereld. Zolang wij onze kinderen laten aanvoelen dat geweld normaal is, gaat de kinderziel blijven vervuilen;
Ik had tot voor enkele dagen geleden gedacht dat het veel ingewikkelder zou zijn, mijn beste Paul.
In onze reportage gaat het dus niet louter over paranormale mensen, maar over hun visie over de manier waarop wij met onze kinderen omgaan; vooral de manier waarop wij onze kinderen loslaten in deze traumatische wereld. Wij geven ook geen uitleg meer aan onze kinderen als er op het nieuws ergens een oorlog uitbreekt! Wij zien het ene conflict na het andere. Laat hun dan tussendoor op hun pc of spelconsole nog maar wat mensen afschieten met zoveel mogelijk bloed. Daarna op school de gesprekken in de godsdienstles over vrede. Het is niet voor niets dat de jeugd de huidige volwassene aanziet als een hypokriet.
Knuffel
Peter
Dit is mijn eigen verhaal
Antoine, le Petit Prince est revenu....
Het moet nu al ongeveer twee jaar geleden zijn, dat ik een telefoontje kreeg van een medium . Bij één van zijn ‘reisjes’ zoals wij het soms wel eens al grappende noemden, hadden zijn drie vrienden uit de bovenwereld hem duidelijk gemaakt, dat ze het eigenlijk niet meer zo zagen zitten, om voortdurend allerlei ‘synchroniteiten ‘op ons pad te laten terechtkomen . En wij maar doen alsof onze neus bloedt . Of beter nog, wij doen alsof het altijd de neus van een ander is, die bloedt . De toevalligheden op ons pad, kunnen onze aandacht niet wegdragen, en de kinderen die momenteel met groten getale op onze wereldbol komen incarneren, worden al evenmin ernstig genomen . Deze kinderen zijn evenwel van zeer groot belang . In zekere zin komen ze ons handje vasthouden bij de overgang waarvan verondersteld wordt dat we die allemaal zullen mogen meemaken ...
2012 weet je nog wel ...
Te vaak nog worden deze kinderen monddood gehouden omdat zij ons dingen laten zien, waar wij het liever niet over willen hebben , omdat deze ons confronteren met onszelf, én met de manier waarin wij het kind in onszelf ontrouw zijn geweest in dit, en allicht in vele voorgaande levens .
We hebben het nooit leuk gevonden als iemand ons in ons hemd ging zetten . En van een kind, kunnen wij dat al helemaal niet hebben . Afwijkend gedrag dient te worden beteugeld, en daarin zijn we wel erg goed . We schakelen desnoods de medische en pharmaceutische sector in, en krijgen op die manier altijd het gelijk aan onze kant .
En dan maar zeggen dat we het beste met onze kinderen voorhebben.
Het kan al eens : verkeren.
Maar eigenlijk zitten we alleen maar te hopen op een comfortabel zitje in een maatschappij waar een tweede auto al helemaal geen overbodige luxe meer is . Een buitenverblijf tot de opties van alledaagsheid moet kunnen behoren, en waar kinderen alleen maar braaf genoemd kunnen worden, als ze doen wat we van ze verwachten . Op dat vlak moet ik vaak denken aan de manier waarop mensen het over hun hond hebben .: “ het is een heel braaf beest “ want het luistert zo goed ....Thank heaven : voor de katachtigen ....
De volwassene van deze tijd is horende doof ! Al zijn onze kinderen duidelijk genoeg in hun boodschap . Ze nemen een “Waarom - Daarom !” -gesprek allang niet meer aan als bevredigend . Ze hoeven niet eens erg sensibel te zijn om door te hebben dat wij langs geen kanten doen wat wij met zoveel woorden staan te prediken. Ze hebben onze inconsequenties al door, nog voor wij aan de uitvoering ervan toe zijn . Ik ken een mevrouw die nu tot de gemiddelde leeftijd behoort, maar zich nog levendig herinnert dat zij als kind wachtte tot haar zesde jaar alvorens te gaan praten . Ze snapte nml. iets niet in verband met communicatie tussen mensen. Waarom zeiden de mensen net het omgekeerde van wat ze dachten , vroeg ze zich af. Want als je telepatisch getalenteerd bent, en de gedachten van de mensen kan onderscheppen, is het voor een kind behoorlijk verwarrend, dat als die gedachten verwoord worden, ze precies het omgekeerde gaan betekenen van datgene wat oorspronkelijk gedacht werd .
Het jongste decenium is er een algemene tendens waar te nemen, waarin gestreefd wordt naar zelfontplooiing, laten we het persoonlijke groei noemen . Meer bewustworden dus . De motor van de spirituele ontwikkeling is aangezwengeld . De Ratio moet de duimen leggen voor andere waarden zoals gevoel en intuïtie . Eigenlijk is het voor het eerst begonnen in de jaren zestig, met de Flower-Power periode . In die tijd zagen velen ook al uit naar een nieuwe tijd, waarin verbondenheid met de natuur, liefde, vrede en een ontembaar eenheidsgevoel op de voorgrond zou komen .
Het verlangen om onze maatschappij radicaal te gaan omturnen, zoals toen zo uitbundig werd gepredikt, werd echter tot voor kort duidelijk naar de achtergrond geschoven .
Tot die vriend van mij - dat medium - aan kwam zetten met de boodschap dat ze’t niet meer zagen zitten, en dat ze mijn persoon hadden vernoemd als één van de mogelijke strijdlustigen om de draad van de zestiger jaren terug op te nemen, en een lans te gaan breken voor “ het kind in het kind “. Een niet evidente, maar o zo mooie opdracht, die ik met mijn hand op het hart heb aanvaard .
Momenteel komen de Nieuwetijdskinderen massaal naar deze aarde . En ze zijn hier met een uitzonderlijke missie . Zij ondersteunen de overgang naar een hoger vibratieniveau en bereiden ons voor op een nieuwe tijd . Zij zijn de voorlopers van een evolutionaire stap in de geschiedenis van de mensheid . En daarin ligt dan ook de transformatie begrepen van de denkende naar de spirituele en intuïtieve mens .
Deze kinderen zijn onze toekomstige leiders, die het zullen hebben over een liefdevolle en rechtvaardige wereld zonder geweld of manipulatie, en die het in tegenstelling tot onze huidige leiders, wél zullen menen . Zij beschikken reeds over wat we zouden kunnen noemen: het nieuwe bewustzijn . Vaak zijn het ‘oude zielen’ die al vele levens achter zich hebben, en nog herinneringen hebben aan Atlantis, het oude Egypte of één of andere planeet zoals Sirius of Arcturius.
zie op deze site onder : verhalen van anderen n°6 / het verhaal van Karim
Eén van de eerste dingen die bij deze kinderen opvalt is het feit dat ze hun geboorterecht : hun vrijheid dus, opeisen . Ze hebben een uitgesproken onafhankelijke instelling . Ze varen hun eigen koers, geloven in zichzelf en zijn zich als het ware bewust van wat ze hier komen doen . Het klassieke onderwijs is voor hen dan ook puur tijdverlies . Ze willen enkel die dingen leren die hen boeien en ze hanteren daarin hun eigen tempo .
Ze zijn zich vaak ook bewust dat zij het zijn, die vanuit hun eigen denkpatronen hun eigen wereld vormgeven . De wereld van de volwassenen begint de jongste jaren ook deze piste te volgen, mede dank zij publicaties van channelings allerhande , zoals die van Kryon (Lee Carroll ) the Group ( Steve Rother ) en Ramtha ( J.Z.Knight ) . Een zevenjarig meisje verwoordde het ooit alsvolgt : “Wat ik denk, gebeurt ook echt “.
( Beter kan ik het boek ‘The Secret’ niet samenvatten ) .
En dan is er het schoolgebeuren .... Indigo’s en al die andere wonderlijke kinderen die in hun sporen zijn getreden , houden er helemaal niet van om zomaar zonder reden, de meest banale dingen uit het hoofd te leren. Om dan nog te zwijgen van zinloze huistaken. Er wordt steeds meer melding gemaakt van vroegtijdige schoolverlaters . Velen onder hen vinden niet, dat ze er nog iets te leren hebben, en nemen daarin dan ook consequente beslissingen . Beslissingen die de ouders vaak tot wanhoop drijven.... en toch mogen deze niet proberen de kinderen aan hun eigen verwachtingen te laten aanpassen . Een niet geringe opgave ....
In het kader van mijn ‘opdracht’ afkomstig van de andere kant , heb ik vorig jaar, gewapend met een H.D. camera, het land afgeschuimd.
Ik heb er kinderen ontmoet die zich nog precies herinnerden waarom ze hun huidige ouders hebben gekozen . Ik heb ook volwassenen aan het woord gelaten die nog steeds de mond vol hadden over monsters die samen met de vallende duisternis hun kinderkamertje binnenkwamen, en er nu pas met hun ondertussen bejaarde ouders over konden praten . En dan zijn er ook de super slimme gasten, die nooit een boek hoefden open te doen op school en toch altijd bij de eersten van de klas eindigden , tot groot ongenoegen van hun broer of zus die dagen en nachten boven hun boeken zaten, en uiteindelijk maar nét met de hakken over de sloot raakten .
Maar er was ook iemand als Marcel Messing , een monument van eenvoud en integriteit die we meenden te herkennen uit een vorig leven ...of zijn we toen alleen maar wakker geworden ....
... En dan was er ook een telefonisch gesprek met Henri de Vidal de Saint Germain . ( auteur van boeken als : Mijn kind is anders / De eigen wijsheid van het kind / Dimensies achter regressie en reincarnatie / Wegwijzers voor kinderen van deze tijd / Dagdromen en vorige levens ) Henri is regressie- en reïncarnatietherapeut en dagdroomtherapeut en is daar nu zo’n kwart eeuw mee bezig in de praktijk. Vanaf 2004 koos hij er voor, om uitsluitend nog met kinderen te werken. Zie uitgebreider onder 'verhalen van andere '
Henri Vidal : ” Kinderen in deze tijd kunnen uitzonderlijke kwaliteiten hebben. Er zijn momenteel veel kinderen die heel hooggevoelig zijn. Maar we kunnen er ook niet omheen, dat er bijna evenveel ‘nieuwetijds-ouders’ bestaan . Want de nieuwetijdskinderen kunnen nml. niet gedijen, als ze niet over ouders kunnen beschikken die naar hen luisteren, en hen ook begrijpen . Kinderen kunnen in hun eerste levensjaren vaak entiteiten zien, ze kunnen aura’s waarnemen, of het lichaam van een overleden familielid dat om de één of andere reden hier is blijven hangen...”
Maar er was ook S.B. uit Diepenbeek . Een meisje van twintig dat ons zelf had gecontacteerd en absoluut haar ei kwijt wou . Wij hebben die dag wat extra nestwarmte meegenomen .
S.B.: ... “Toen ik in het middelbaar zat, merkte ik op één of andere manier, dat ik anders was . Ik had compleet andere interesses dan de meisjes van mijn klas . Die gingen al eens naar de cinema, gingen shoppen, zaten achter de jongens aan ... terwijl ik op zoek ging naar het mystieke, en een rustig plaatsje uitzocht om te mediteren . Op een bepaald moment bleef ik van school weg . Mijn ouders dachten aan doordeweeks pubergedrag , en dreigden met sancties . Nu moet ik zeggen dat school voor mij altijd een ramp is geweest . Ook op sociaal vlak . Op het moment dat ik de school binnenkwam, speelde zich bij mij een rampenplan af . Ik begon van alles te voelen, en werd letterlijk ziek... van misselijkheid met overgeven, tot hyperventilatie. Dus, dat kon niet langer op die manier. Met andere woorden er kwamen psychologen en psychiaters aan te pas . En die lieten me de kortste weg naar een instelling zien . En daar luidde het verdict : autisme ... tot nader order ... Gelukkig werd ik in die periode ook in contact gebracht met een man die me begon te vertellen over indigos en aanverwante alternatieve werelden . En al heel snel leek het alsof hij mijn eigen leven aan het vertellen was . “
Hoe kwam die man in jouw leefwereld terecht ?
“Eigenlijk hadden mijn ouders daarvoor gezorgd . Die man gaf reiki, en mijn ouders dachten dat zo’n behandeling mij rustiger en ontspannener zou maken .Want ze hadden allang door dat ik met die rilatine niet echt geholpen werd .Voor mij was echter het belangrijkste, dat ik bij die man mijn hart eens goed kon luchten . Ik voelde me voor het eerst écht begrepen, en op één of andere manier nam dat een zwaar gevoel van eenzaamheid bij me weg . Ik voelde me niet meer alleen . Vergeet niet, ik was toen zestien jaar, en kon toen zelf ook niet zo best begrijpen waarom ik het zo moeilijk had met bvb. mijn kamer opruimen . Al snel bleek het probleem enkel te liggen in de autoriaire vorm waarin me werd meegedeeld dat ik nu mijn kamer moést opruimen . Later zijn ze met dit gegeven veel genuanceerder beginnen omgaan, en daar had ik het dan helemaal niet meer moeilijk mee .Voor mijzelf zowel als voor mijn ouders werd toen duidelijk dat ik huiverde van gezag, en commanderen. Ik vind dat je voor jezelf moet opkomen .”
Is dat niet moeilijk met al die mensen om je heen, die meestal zonder het te weten of te willen, zwaar op je nek komen zitten met hun negatieve ingesteldheden ?
Ik heb altijd al gemerkt, dat ik mensen aanvoel . Dat uit zich meestal met iets wat zich afspeelt in de buikstreek . Ik gebruik dat bvb. bij het uitkiezen van mijn vrienden . Dan kan het zijn dat het vanbinnen heel warm wordt . De meeste mensen kunnen mij absoluut niks wijsmaken .
Zo kan het soms gebeuren dat mensen me vertellen dat het goed met ze gaat, terwijl ik heel duidelijk het omgekeerde gewaar word . Ik zeg daar dan echter niks van . Want mensen zijn vrij om zich te uiten op de manier die zij verkiezen . Iedereen beslist voor zichzelf in welke mate hij of zij zich gaat ontplooien . Daar kan en mag ik echt niet tussenkomen ....
Méér in verband met Sanne zie
|
