Laten we’t eens hebben over iets waar men het de jongste jaren, steeds vaker over blijkt te hebben : het menselijke DNA . Wat weet jan met de pet, over wat sommigen onze ‘energetische handtekening’ noemen ? In het beste geval krijg je te horen dat het eruit ziet, als een streng, in de vorm van een draaitrap. En dat we ‘r in wezen 12 van hebben, maar er uiteindelijk , voorlopig althans, maar twee van gebruiken .
Als Jan met de pet een hoge hoed opzet, dan zal hij u vertellen dat die strengen uit segmenten van eiwitten bestaan, die met elkaar communiceren . En dat ze dat al duizenden jaren doen. Dat zou dan gebeuren aan de hand van lineaire verbindingen tussen de segmenten , wat daardoor een eindeloze kettingreaktie teweegbrengt. Alles wat in het lichaam gebeurt, wordt op die manier door het DNA opgeslagen, maar ook uitgestuurd via een eloctromagnetisch systeem, dat dan weer contacten legt met andere ‘schepselen’. Met andere woorden ons DNA communiceert met de hele schepping . Jammer eigenlijk dat we maar twee strengen van de 12 in gebruik hebben ... voorlopig ...
Als we dit goed begrijpen, zouden we het hele DNA systeem kunnen vergelijken met een radio . Ik denk dat deze vergelijking het best kan werken . Op een radio hebben we een langegolf, een middengolf en een kortegolf. En via deze golven wordt het ons mogelijk gemaakt, gewoon door aan de knop te draaien, een andere frequentie op te zoeken, waardoor we moeiteloos radio 1, radio 2, Klara en nog vele andere zenders kunnen ontvangen . Al deze zenders, zenden dus uit, allemaal op hetzelfde moment .Maar al bij al is het bereik, dat wij via ons radiotoestel hebben , beperkt. Er zijn duizenden andere radiostations, elk met hun eigen frequentie, die op hetzelfde moment uitzenden, maar die wij niét kunnen ontvangen . Omdat onze ‘ontvangstmogelijkheden’ beperkt zijn. We hebben ook maar één knopje om aan te draaien .... net zoals we maar 2 DNA strengen in gebruik hebben .... Het is natuurlijk ook wel zo, dat we telkens maar één zender tegelijk kunnen horen, behalve op de ‘LW’ golf waar we regelmatig een ongewenste stoorzender kunnen waarnemen bovenop de zender waarvoor we wél gekozen hebben .
Nu de onderzoekers, aan de hand van nauwkeurig uitgevoerde tests, merken dat wij zo’n soort radiotoestel zijn, volstaat het deze vergelijking door te trekken naar het menselijk lichaam, en de electromagnetische velden, waarvan we onbewust, maar voortdurend gebruik maken .
We weten dat alles energie is, en dat energie trilt, zeg maar vibreert met een bepaalde snelheid. Met andere woorden, alles heeft zijn eigen ‘frequentie’ . Energie is ook informatie, en die informatie die bij ons aanwezig is onder de vorm van bvb. een gedachte in ons hoofd, wordt samen met z’n eigen frequentie overgenomen door een emotie in de buik, en dan op zijn beurt doorgestuurd naar het hart, waarvan ondertussen geweten is, dat het magnetisch veld er 5.000 keer sterker is dan in het hoofd. Met andere woorden: ons hart is een soort antenne, die de informatie, die wijzelf in ons lichaam hebben gecreërd, met een bepaalde frequentie uitstuurt. Gewoon de kosmos in ! Vanaf dat moment is de hele ‘schepping’ dus in staat, deze frequenties te registrereren, op te slaan, en/of te verwerken en op zijn beurt opnieuw door te sturen .
Vermits wij onszelf gerust tot de ‘schepping’ kunnen rekenen, worden wij op die manier niet enkel uitzendstation, maar ook ontvanger. Met andere woorden: de schepping van de éne is er verantwoordelijk voor, dat zijn informatie wordt overgenomen door iemand anders, waardoor zijn gedachtengoed, of ‘staat van zijn’ , geregistreerd kan worden via zijn gigantisch electromagnetisch veld, zijn hart dus, dat er dan op zijn beurt weer voor zorgt, dat ook ons DNA wijzigingen ondergaat . Hopelijk kunnen jullie nog volgen, want het wordt nog straffer . Ik zou bijna durven zeggen : We komen in de buurt van Harry Potter ...
Daar waar wij af en toe van die ‘zogezegde toevalligheden’ meemaken, zoals dingen denken, die een ander op dat moment hardop zegt, zal je waarschijnlijk wel begrijpen dat de ‘nieuwe kinderen’ die meer dan die 2 DNA strengen actief hebben, een betere ontvangst en zendapparatuur hebben dan wij, waardoor sommigen in staat zijn om het even waar of wanneer, informatie uit de kosmos te plukken ... of begrijpen jullie het woord ‘downloaden’ beter ... En wat deze kinderen dan laten gebeuren, kan gaan van ‘ telepatisch’ converseren met een ander kind ( zonder woorden dus, via het hart ) tot communicatie met, of uitwisselen van informatie komende van andere planeten, maar ook andere dimensies, of ‘gewoon’ dieren, planten, bomen en kristallen . Kristallen zouden trouwens te vergelijken kunnen zijn met een giga-mega-computer met een eindeloze opslagmoglijkheid . Dus als je in het bezit bent van kristallen, ga er met het grootste respect mee om . Het zou wel eens ooit, jouw beste raadgever kunnen worden ... Waar onze ‘radio’ al niet goed voor is ...
Deze hele redenering, en het feit dat ons hart zo’n sterke electro-magnetische eigenschappen heeft, verklaart dan ook de draagwijdte van het zinnetje ‘l’essentiel est invisible pour les yeux, on ne voit bien qu’avec le coeur ‘. Antoine de saint Exupéry is ons meer dan 60 jaar geleden al vóórgeweest. Alleen was de mensheid er toen nog niet klaar voor . Laat staan dat ze dat 2.000 jaar geleden wel zou zijn geweest .
Maar nu ! Nu mag men wel zeggen, dat de mensheid ontwaakt voor hogere bewustzijnsstaten. We zijn ons gaan herinneren dat we heel wat méér zijn, dan we tot nu toe wisten . Allerlei mensen herinneren zich spontaan vorige levens, en worden zich bewust van meerdere dimensies. Sommigen komen tot de ontdekking dat er geen grenzen zijn aan wat je kan doen met zuiver bewustzijn. En naarmate steeds meer mensen ‘ontwaken’, gaan we ons steeds meer dingen herinneren.Ons DNA blijft op veranderingen reageren en blijft zich aanpassen. Is dit in gang gezet, dan verandert het DNA bij steeds meer mensen, en ontwikkelt het zich nog sneller. Het houdt niet meer op. Als het DNA bij één mens, dan bij 2 mensen en vervolgens bij steeds meer mensen verandert, ontstaat er op een bepaald moment een nieuwe norm. Dit wordt kritische massa genoemd, het moment waarop een evolutietrend tot gangbare norm wordt.
We hebben ook een kritische massa in ons bewústzijn. Als we ons lichamelijk ontwikkelen, groeit de functionaliteit van ons bewustzijn óók. Dit is vanuit de evolutie gezien, een gigantische stap. En het zijn niet alleen onze kinderen, die aspecten van een hoger bewustzijn vertonen, er is nu ook bij volwassenen sprake van een bewustzijn, waarvan we een paar jaar geleden nog nooit gehoord hadden. Vandaar dat de kinderen die nu ter wereld komen, als gevolg van deze nieuwe evolutie, meer geavanceerde DNA-communicatiepatronen bezitten . Het wordt hun dan ook mogelijk gemaakt een bloem , enkel door ernaar te kijken, te laten opengaan ...
De nieuwe patronen in ons DNA-stelsel, hebben veel weg van het internet, maar zijn qua omvang, reikwijdte en vermogens onbeperkt. Ze zijn oneindig, en dat is de reikwijdte van ons kunnen ook. Ons bewustzijn functioneert met meer gemak en staat beter in verbinding met ons DNA-stelsel. Naarmate er een vollediger universele communicatie plaatsvindt, wordt ons bewustzijn zich steeds méér bewust. Onze kinderen luisteren niet alleen met hun geest, ze luisteren met hun hele lichaam . Bovendien is hun energieveld afgestemd op een veel bredere frequentie, zowel wat het uitzenden als het ontvangen betreft. De ‘kinderen van nu’ communiceren met elk deel van hun wezen. Maar horen wij onze kinderen wel écht ? Horen we hen wel als ze zich in de aanwezigheid van bepaalde personen, of in bepaalde lokalen of ruimtes, ineens vreemd gaan gedragen ? Laten we niet vergeten dat, als een kind in een theaterzaal zit, hij als een spons alles naar binnen zuigt wat hem omgeeft . Dat wil zeggen dat de energieën van de hem omringende mensen, en die willen wel eens boosheid, verdriet, haat, bitterheid, onbegrip enz... inhouden, gewoon allemaal moeiteloos bij zo’n kind naar binnen komen . En dat geldt ook voor de lichamelijke kwalen van iedereen in de zaal. Om het simpel te zeggen: als jij hoofdpijn hebt, en je zit in de zaal, dan voelt dat kind jouw hoofdpijn... maar ook de buikpijn van die mevrouw een paar rijen verder, die last heeft van maandelijkse ongemakken, en twee stoelen verder zit dan weer iemand die zich schuldig voelt , omdat iemand uit zijn omgeving zelfmoord heeft gepleegd .
Snap je nu zo’n beetje wat het voor die nieuwe kinderen betekent als ze het er steeds maar over hebben dat alles één is . Het tijdperk van de dualiteit behoort nu stilaan defenitief tot het verleden en deze kinderen behoren tot de eerste generatie, die dit nieuw paradigma ‘aan den lijve’ mogen ondervinden . Snap je nu ook hoe het komt dat deze kinderen niet echt verzot zijn op het klaslokaal waar ze vijf dagen in de week moeten gaan zitten . Terwijl ze eigenlijk de antwoorden al kennen, nog voor de leraar de vraag gesteld heeft . Om dan nog maar te zwijgen van de rugzakjes vol verdriet, pijn, en negativiteit, die velen onder de klasgenootjes bij zich hebben .
Jullie hoeven me natuurlijk niet klakkeloos te gaan geloven, en daarom wil ik een paar eenvoudige ‘experimenten’ uit de doeken doen, die mijn betoog kunnen staven . Een paar experimenten, die ongeveer twee decennia geleden, de klassieke scheikunde op zijn grondvesten deed daveren .
Het eerste werd geleid door een russisch fysicus, die naar de V.S. was gekomen om een aantal proeven te ondernemen, om verbanden te zoeken tussen het menselijke DNA , en het basismateriaal waaruit alles op onze wereld en in het hele universum is gemaakt nml: fotonen. Minuscule pakketjes energie. Je zou ook kunnen zeggen : heel erg kleine partikeltjes licht . Het was begin 1990 .
Het experiment bestond uit een glazen buis. Deze werd compleet ontdaan van alle lucht, om als dusdanig een vacuum te creëren. We hebben natuurlijk al begrepen dat er uiteraard altijd nog een hoop van die fotonen achterbleven, en die dansten naar hartelust, zonder enig schema te respecteren in die luchtdichte buis . Tot zover het eerste stadium van de test. Het volgende onderdeel werd echter veel interessanter . Popenon plaatste in de glazen buis vervolgens een DNA streng van menselijke origine . En toen de toestand van de fotonen opnieuw werd opgemeten, kwam men tot de conclusie, dat deze de vorm van de DNA-streng hadden aangenomen . Met andere woorden : het menselijk DNA had een rechtstreeks effect op de materie waaruit ons gehele universum is samengesteld .
En dat is precies wat oude spirituele tradities al wisten te vertellen , nml: dat er iets was, binnen in ons, dat een invloed had op de wereld rondom ons. Het experiment van Popenon bewéés dat echter voor het eerst, in onze moderne tijden, en in de beste omstandigheden van een laboratorium.
Het tweede deel van het experiment was eigenlijk nog interessanter . Want toen men het DNA uit de tube verwijderde, en men verwachtte dat de fotonen weer willekeurig door elkaar zouden gaan bewegen, bleek dat niettegenstaande de afwezigheid van het DNA, de fotonen nog steeds de vorm van streng aanhielden, net alsof het DNA nog steeds aanwezig was .
Hieruit kon men concluderen dat het menselijk DNA comuniceert met de basismaterie, waaruit onze wereld is gemaakt, en deze communicatie wordt gerealiseerd door een veld, waarvan we ons tot voor kort nog niet bewust waren. Dit subtiele energieveld is door Westerse wetenschappers beschreven, als een net of een web wat men het onderliggende weefsel van de hele schepping noemt. Dit energieveld is hier reeds vanaf het eerste begin . Het is een intelligent veld . Een intelligentie die intens reageert op menselijke emotie .We moeten het gevoel voelen alsof het “gebed” of onze “ vraag/verlangen/behoefte “ reeds is beantwoord . En in dat gevoel spreken we tot de krachten der schepping , die toelaten dat de wereld op ons reageert . Die toelaten dat dit veld, dit quantum hologram, noem het voor mijn part “geest van God”, op ons reageert met datgene wat we voelen in onze harten .
Maar laten we vooral doorgaan in verband met de uitgevoerde experimenten .
Het tweede experiment, is een fascinerend militair experiment van dr. Cleve Baxter . Hierbij namen ze wat menselijk DNA, een schraapsel uit het weefsel in de mond van een donor. En ze plaatsten dit DNA in een toestel dat de effecten kon meten in één kamer van een gebouw, terwijl de donor van wie het DNA was, zich in een andere kamer in hetzelfde gebouw bevond. Dus levend DNA van één persoon . Het DNA bevindt zich op één plaats en de vrijwilliger op een andere plaats. Ze onderwierpen de vrijwilliger aan emotionele stimulansen, die oprechte emotie-reacties opwekten. Vreugde, droefheid, angst, woede, razernij ... En ze maten het DNA om te zien of bij het DNA, een reactie werd uitgelokt via de emoties van de donor. Waarom zou dat gebeuren denken we dan ... In de westerse fysica is er namelijk absoluut niets dat veronderstelt dat dit DNA nog steeds gelinkt is aan de donor . Maar wat bleek ? Ze ontdekten bij het uitvoeren van deze experimenten, precies het tegenovergestelde . Ze ontdekten dat , wanneer de donor zijn emotionele pieken of dalen had in één ruimte, het DNA zijn emotionele pieken en dalen had in een andere kamer . Op exact hetzelfde moment .Wanneer we over dat soort experimenten horen, denken we aan energie die wordt doorgegeven van punt A naar punt B . Als de energie van één punt komt en naar een ander punt moet gaan, verwacht je dat er een vertraging in tijd plaatsvindt. Een kleine tijdspanne , tussen wanneer de emotie gecreëerd is, en wanneer het DNA reageert . Maar dat is niét het geval ! Wat er wel gebeurde in dit experiment, en dit is de sleutel naar datgene waar we naartoe gaan wanneer we beginnen te spreken over de kracht van het gebed, is dat het effect gelijktijdig en onmiddellijk plaatsvond. Op het moment dat de donor zijn emoties had, was het DNA reeds beïnvloed . Alsof er geen overgangstijd tussen de twee bestond. Dit experiment werd aanvankelijk uitgevoerd tussen kamers met een afstand daartussen van ongeveer 15 meter . Later werden deze proeven herhaald . Maar toen bevond de donor zich in Los Angeles, en het DNA in Phoenix- Arizona, bijna 600 km van elkaar . En de effecten waren precies dezelfde. Of ze nu in hetzelfde gebouw waren of gescheiden door 600 km, het effect gebeurde ogenblikkelijk . Dit opent de deur naar allerlei soorten van mogelijkheden over hoe dat DNA gelinkt blijft met de donor. Het vertelt ons dat wij met DNA communiceren door onze emoties . Of het DNA zich in ons lichaam bevindt of gescheiden wordt door honderden kilometers, het effect is hetzelfde .
We noemen dit een niet lokale energie . Dit betekent dat het altijd overal is . Omdat de energie niet hoeft te gaan reizen van punt A naar punt B .
Het derde experiment werd opnieuw uitgevoerd in het begin van de jaren negentig, door het instituut van ‘ Heart Math ‘ ( letterlijk vertaald : de wiskunde van het hart ) een pionier in onderzoek uit Noord Californië, die het menselijk hart onderzoekt als zijnde meer dan gewoon een pomp die bloed door onze lichamen doet stromen. En alhoewel onze harten dat natuurlijk wel doen, is dat misschien wel het minste wat onze harten doen . Ze ontdekten dat ons hart het sterkste magnetische veld in ons lichaam bezit. Dat electromagnetisch veld dat door ons hart wordt geproduceerd, heeft een effect dat verder gaat dan onze fysieke lichamen . Het instituut had reeds eerder ontdekt dat zich rond elk menselijk hart een energieveld bevindt in de vorm van een buis . Het wordt de tube-torus genoemd en heeft een reikwijdte van tussen de anderhalve meter en twee en een halve meter, voorbij het menselijk hart . De vraag is, kan er in dit reeds erkende ‘veld’ buiten ons lichaam een andere vorm van energie aanwezig zijn, dat door dit veld gedragen wordt ? Ze bedachten een experiment om deze theorie te testen . Het mag ons niet verbazen, dat ze weer wat menselijk DNA namen, en ze isoleerden het DNA . En daarna vroegen ze individuen die getraind waren, om wat men noemt : ‘ coherente menselijke emoties’ te voelen. Zeer duidelijke emoties van liefde, dankbaarheid, mededogen of woede, razernij of haat . Ze moesten de emoties oproepen wanneer het hen werd gevraagd . En wanneer ze dit deden, maten ze in welke mate het DNA reageerde . Ze ontdekten dat bij de emoties van dankbaarheid, liefde, mededogen, vergeving... het DNA uiterst ontspannen werd . En wat we weten uit andere experimenten is dat deze ontspannen staat van DNA onze immuniteit verhoogt . Het DNA wordt ontspannen . En daardoor worden bepaalde delen van die kleine schakelaars, als je ze zo wil noemen, toegelaten om ingeschakeld te worden . Maar ook het omgekeerde is waar . Wanneer woede, razernij, haat, jaloersheid worden opgewekt, spant het DNA zich op tot een kleine knoop en sluit bijna onmiddellijk als het ware die kleine schakelaars uit . Waardoor de immuniteit wordt uitgeput. Dat weten we zelfs intuïtief ! We weten dat wanneer mensen in een staat van jaloersheid, woede of kwaadheid verkeren, bepaalde delen van ons lichaam worden onderdrukt- en dat het tegenovergestelde zoals liefde, begrip, vergeving ... die delen verhoogt. Misschien helpen deze experimenten om ons voor de eerste keer te laten begrijpen, waarom dit zo is . Het is het effect van menselijke emotie, waardoor de vorming van ons DNA plaats vindt . Wat die experimenten tonen, en wat de laboratoria opmerken en wat de publicaties hieromtrent beschrijven is : dat zeer specifieke menselijke emoties de kracht hebben om de vorm van het DNA in ons lichaam te veranderen. Dit is iets uiterst verbazend maar heel belangrijk ! Het zegt namelijk dat wanneer we kiezen om specifieke soorten gevoelens binnen ons lichaam los te laten , we de kracht hebben om de manier waarop het DNA functioneert in ons lichaam te veranderen .
Deze hele redenering verklaart eigenlijk ook een beetje, hoe het komt, dat als wij de emotie van stress toelaten in ons lichaam, er een blokkage ontstaat in ons contact met alles wat zich buiten ons bevindt, en wij minder of niet meer in staat zijn om de dingen te ‘laten stromen’, of om te creëeren ... Vandaar dat artiesten op het podium vaak onder hun mogelijkheden presteren, onder invloed van ‘plankenkoorts’ ...
Dit alles is het begin van een innerlijke technologie . Misschien een zeer oude technologie die beschreven is in talen uit ons verleden, en die we nu pas beginnen te begrijpen.
Elk van deze drie experimenten was op zichzelf interessant . Op sommige momenten waren de onderzoekers zich niet bewust van de experimenten die andere laboratoria uitvoerden . En deze experimenten vertegenwoordigen ook andere proeven die werden uitgevoerd over dezelfde lijnen, en die hetzelfde soort resultaten opleverden . Wanneer je hen echter allemaal samenbrengt, eerder dan interessante geïsoleerde experimenten te zijn, beginnen ze ons een verhaal te vertellen . En het verhaal ziet er als volgt uit .
Het eerste experiment, dat van Vladimir Poponin, stelt dat het DNA in onze lichamen, een rechtstreeks effect heeft op onze wereld. Op fysiek vlak is onze wereld opgebouwd vanuit een energetisch niveau.
Het laatste experiment toont, dat menselijke emotie de bekwaamheid heeft om het DNA te veranderen dat dus zijn effect heeft op de wereld rondom ons .
En het tweede experiment, toont dat, ongeacht we in hetzelfde gebouw aanwezig zijn of 600 km verder, het effect hetzelfde is.We zijn niet beperkt door ruimte en tijd . De resultaten van deze tests zeggen ons, dat jij en ik een kracht in onze lichamen hebben die niet begrensd wordt door de natuurwetten . Iets in ons is rechtstreeks gelinkt met de emoties van onze lichamen .Gedachten, gevoelens, onze gebeden, ons geloof, overstijgen de grenzen van tijd en ruimte op manieren die we nu pas beginnen te begrijpen . Het denken en voelen creëert de realiteit die je observeert. Wanneer je de frequentie van je denken en voelen laat toenemen verander je je realiteit. Je gedachten en gevoelens zijn filters die je percepties beïnvloeden. Wanneer twee mensen naast elkaar zouden staan, de ene gevuld met angst en twijfel, de ander gevuld met liefde, hoop en vreugde, zouden ze dezelfde realiteit anders ervaren. Zoiets als een halfvol, en een halfleeg glas... weet je nog wel ?
Door de wereld door een bril van liefde te bekijken zie je de realiteit zoals je deze graag zou willen ervaren.
Ik heb het al een paar keer gehad over oude tradities, of oude wijsheden . Wel deze beschrijven je ditzelfde verhaal in de taal van toen . Ze zeggen niet enkel dat we met de wereld rondom verbonden zijn, net zoals de moderne wetenschap net heeft ontdekt, zij nodigen ons uit om nog een stap verder te gaan. Zij zeggen , hoe je dit kan toepassen in je leven. Zij hebben ons heel duidelijke richtlijnen nagelaten . Zij vertellen op welke manier we deze kracht, deze innerlijke technologie kunnen gebruiken om verandering in onze wereld of healing in je lichaam voort te brengen. Om vrede in onze families en samenlevingen te brengen... en wanneer mensen op een collectieve manier samen komen, werken deze principes ook, om vrede tussen landen te brengen.
In de loop der tijden zijn heel veel van die oude wijsheden verloren gegaan, waardoor we eigenlijk nu pas de draad kunnen opnemen . De eerste keer was met de brand van de bibliotheken van Alexandrië . Heel veel informatie uit die tijd ging toen verloren. En de tweede keer was in de 4de eeuw na Christus, bij de bewerking van de westerse bijbelse teksten en tradities . Gedurende deze tijd van de vroege Christelijke tradities bracht de toenmalige keizer Constantijn een raad samen . In die tijd bestond er nog geen bijbelse tekst. Toch niet zoals we die vandaag kennen . Het was een losse verzameling en vele van de teksten waren onvolledig. En slechts weinig mensen had toegang tot dit materiaal. En Constantijn ondernam een poging om het toegankelijker te maken voor een groter publiek. Hij bracht die raad binnenin de kerk samen, en vroeg aan die vergadering raad in verband met wat er in zou mogen, of eruit zou worden gelaten. Het resultaat is datgene wat we vandaag kennen . We weten dat ten minste 20 boeken zijn weggelaten. En de andere 20 tot 25 werden geweldig bewerkt, en wat er overbleef werd verkort en herschikt, naar datgene wat we vandaag zien in onze huidige bijbel. Gelukkig hebben we ondertussen via andere bronnen, zoals de ‘dode zee rollen’ verschillende geschrapte passages terug weten te vinden . Toen we deze dode zee rollen voor het eerst ontdekten, konden we vele van deze boeken zien in hun originele vorm . Sommige onder hen lagen daar al 1700 jaar. En wat ons opviel was, dat de vele boeken die herwerkt waren, of gewoon weggelaten, precies die documenten waren die onze relatie beschrijven met het universum en de schepping rond ons, door de kracht van menselijke emoties.
Het is dus nu, wanneer de wetenschap dit vertelt in haar taal, dat oude tradities ons op hun manier tonen, dat we in onze eigen teksten en documenten verwijzingen zien over hoe deze principes precies werken . De vraag is : hoe passen we deze toe in ons leven ? Hoe gaan we gebruik maken van die relatie tussen gedachten, gevoelens en emoties in onze lichamen . En wat er in de wereld rond ons gebeurt ? Misschien ligt de beste plaats om bij te beginnen, in het definiëren wàt een gedachte, een gevoel en een emotie wèrkelijk is. We kunnen er namelijk niet omheen, dat velen denken dat gevoelens en emoties hetzelfde zijn . Alhoewel ze dicht met elkaar in relatie staan, is er toch een verschil.
Wanneer we kijken naar de oude kaarten over de energiecentra in onze lichamen, de zogenaamde chacra centra, zien we dat de lagere drie energiecentra in onze lichamen, heel erg geassocieerd zijn met wat wij de kracht van menselijke emoties noemen . De ouderen zeiden, dat we slechts bekwaam zijn tot hoofdzakelijk twee emoties . We zijn bekwaam tot de emotie van liefde en datgene waarvan wij denken dat het, het tegenovergestelde van liefde is . Sommigen noemen dat dan angst of haat .
Wanneer je echt diep duikt in de tradities zien we dat deze ‘absolute polariteiten’ zijn van dezelfde kracht. Dus in die lagere centra, waar de kracht van de emoties ligt, hebben we twee belangrijke ervaringen: liefde en ook datgene waarvan we denken dat het,het tegengestelde van liefde is in onze werkelijkheid. Het is een kracht die ons voortstuwt in het leven, en het sloopt muren, het brengt obstakels naar beneden die tussen ons staan en de dingen die ons dierbaar zijn in dit leven . Emotie is daarentegen verspreid . Het moet gefocust zijn. Wanneer je kijkt naar mensen die voornamelijk met hun emoties leven, zie je dat hun leven soms chaotisch kan zijn. De emoties moeten gefocust zijn en hier is het waar de kracht van de gedachte of de logica komt meespelen. En deze worden geassocieerd met de bovenste energiecentra van het lichaam . De gedachte is datgene wat ons ‘focus’ verschaft, of richting voor de emoties. Met andere woorden, we hebben een gedachte over iets, bvb : een regenachtige dag... en in die gedachte pompen we, en voelen we de kracht van emotie, ofwel de liefde voor die regenachtige dag, ofwel de angst over wat die regenachtige dag ons zal brengen. Door dat te doen, door de kracht van de emotie te verenigen met de richting van de gedachte, creëren we een gevoel. Dus gevoel is in essentie de vereniging van emotie en gedachte . En het enige energiecentrum, dat nog niet ter sprake is gekomen is het hartcentrum . Dit centrum is toegewijd aan de kracht van het gevoel . Dat ‘voelen’ van ons, zit in onze harten . Dus het gevoel dat wij ervaren in onze harten is de taal die spreekt tot het veld, die de westerse wetenschap nu begint te begrijpen doorheen hun experimenten . Het is de kracht van het menselijke gevoel dat de taal is, die de deur opent naar de mogelijkheden die we scheppen in onze wereld. Maar laten we in verband met al deze wijsheid eens een kijkje gaan nemen in Tibet, een plaats die het minst verstoord wordt door de westerse beschaving , en waar monniken en nonnen de bewuste principes waar we het nu over hebben, al heel hun leven geleefd hebben . En als je het daar hebt over het bidden dat zij soms gedurende 12 tot 14 uur per dag doen, en wat zij daaronder verstaan, zal je als antwoord krijgen : Alles wat je ziet en hoort om ons heen : de mudra’s en de mantra’s , de bellen, de klankschalen, de gongs en de gezangen, ze hebben niks met het gebed op zich te maken, maar het zijn hulpmiddelen om ons in een bepaalde ‘gevoelsstatus te brengen ‘ . Ons gevoel is het gebed ... Vergeet niet dat een gebed niet gezién kan worden. Wat de buitenwereld ziet, zijn de uiterlijke dingen die we doen om de gevoelens in onze lichamen te creëren. Het gevoel is het gebed ...
En hoe zit dat in ónze cultuur ? Hoe denken wij vandaag in onze cultuur over een gebed ? Toen we de teksten verloren die beschreven: hoe de kracht van emotie en gevoel in feite de taal was, die ons verbindt met het universum en de schepping rondom ons, begonnen we te geloven dat wóórden eenvoudigweg de gebeden waren . Wanneer we maar de juiste woorden zeggen, het juiste aantal keren, op de juiste dag van het jaar, het juiste moment van de dag, dan zeggen- we -het -gebed - op. En hoe goed de intentie van die gebeden ook moge zijn, toch moeten we ons realiseren dat er een manier van bidden is die ons veel verder brengt dan waar woorden ons zouden kunnen brengen. In het Thomas evangelie staat letterlijk : “Als het denken een huwelijk aangaat met de emotie, zeg tegen de berg dat hij zich verplaatst, en de berg zal zich verplaatsen . “
Er zijn een 5 tal soorten gebeden . Als eerste is er het informele gebed . Iets in de stijl van : Heer, als het morgen eindelijk eens begint te regenen, dan steek ik 10 kaarsen aan ... De tweede methode is wat men noemt het smeekgebed , waar we smeken tot de engelen of tot God om krachten zoals : Lieve God, ik verzoek u om het recht om te helen en geheeld te worden, nu , en in alle verleden en toekomstige manifestaties . Dat is een smeekgebed . De derde gebedsmethode is een ritueel gebed . Iets wat we allemaal kennen uit diverse religies . Samen te vatten in “ingehouden uiterlijk vertoon ‘ . De vierde manier is er één die geen woorden heeft . Het is een meditatief moment, waar we bewust worden van een innerlijke stilte, en een aanwezigheid rond ons....Maar hoe goed deze methodes ook moge zijn, er is nog altijd die andere methode , een 5de methode . En dat is precies wat die abt in Tibet heeft beschreven . Hij beschreef een uitvoering van gebed dat gebaseerd was op gevoel . Hij zei : we moeten het gevoel voelen alsof het gebed reeds is beantwoord. En in dat gevoel, spreken we tot de krachten van de schepping, en laten we de wereld toe, om op ons te reageren . We laten dan toe dat dit veld, dit quantum hologram, de geest van God, op ons reageert naar datgene wat we in ons hart voelen. Dus eerder dan te bidden en ons machteloos te voelen in een bepaalde situatie , nodigt deze manier van gebed : Lieve God, bedankt voor de vrede in de wereld ons uit om te voelen, alsof we deelnemen in die vrede, net zoals John Wheeler het naar voor bracht toen hij zei, dat we een deel zijn van alles wat we zien . En wanneer we die vrede in onze wereld, of de genezing in de lichamen van onze geliefde voelen, bekrachtigen we in feite het veld, om dit naar ons terug te spiegelen. Op die manier dat wij het zijn die deze veranderingen in onze levens en in onze wereld teweegbrengen . Gregg Braden vertelt ons in dit verband een gebeurtenis die ons de gelegenheid geeft deze theorie aan de realiteit te toetsen . Gedurende de vroege negentiger jaren ervoer de woestijn in het zuidwesten van Amerika één van de ergste droogtes in de geschiedenis . Een inheemse indiaanse vriend nodigde Gregg uit om hem te vergezellen ergens in de hoge woestijnen van New Mexico om deel te nemen aan een gebed voor regen . Ze arriveerden op een plaats die zo oud was, dat zelfs de mensen vandaag niet meer weten wie deze plaats gebouwd heeft . Het was in essentie eigenlijk een steencirkel . En het was op die plaats dat die indiaan zijn gebed begon . Hij deed zijn schoenen uit, en stapte blootsvoets in de cirkel. Hij eerde al zijn voorouders, hij bracht eerbetoon aan de vier windrichtingen, en hield daarna zijn handen enkele seconden in een gebedshouding. Dan draaide hij zich om, keek Gregg aan, en zei : ik heb honger, kom we gaan iets eten . En Gregg vroeg hem : ik dacht dat je met mij een gebed zou doen ? Ik dacht dat we voor regen gingen bidden ? En toen zei die indiaan het volgende : “neen, want als we bidden voor regen, kan de regen nooit komen . Want het moment dat je bidt om iets te laten gebeuren, heb je reeds erkent dat het niet bestaat op dat moment. Als ik zou zeggen : asjeblief God, laat er nu eindelijk eens vrede op de aarde komen, zeg ik eigenlijk dat er op dat moment geen vrede is, en bekrachtig ik nog eens- misschien onvrijwillig -, de toestand die ik eigenlijk veranderd wil zien ... Toen ik daarnet mijn ogen sloot, begon ik het gevoel te voelen hoe het aanvoelt om regen te hebben in Pueblo dorp . Ik rook de geuren die vrijkomen wanneer de regen op de aarde valt . Ik voelde het gevoel, van hoe het aanvoelt om met mijn blote voeten in de modder te trappen . En er is zoveel modder omdat er zoveel regen is. Op die manier open ik de deur naar de mogelijkheden om regen in onze wereld te brengen .” Nog diezelfde dag gebeurde er iets verbazingwekkend . De weerberichten hadden het er ineens over , dat er nattigheid in de lucht hing . Men zag een hoge drukgebied over Utah trekken, en naar beneden duikelen van Colorado naar New Mexico, waarna het in een kleine bocht terugkeerde. En ze kregen regen . Die nacht . Regen de volgende dag ... regen , regen, regen ... De valleien stroomden over, de wegen stroomden over . Toegegeven, er is niet meteen een wetenschappelijk onderbouwde uitleg mogelijk betreffende het verband tussen het gebed van de indiaan, en de regen, maar het verband was wel groot .
Neville, een filosoof van het begin van de 20ste eeuw, zei in zijn boek : de kracht van het bewustzijn : “Je moet van je toekomstige droom een ‘nu feit’ maken . Je moet dusdanig handelen, alsof uw wensen al zijn uitgekomen .” Maar lang daarvoor werden ook al soortgelijke uitspraken gedaan . In het evangelie van Johannes hoofdstuk 16 / vers 23-24 lezen we het volgende : “Wat je ook aan de vader vraagt in mijn naam, zal aan je gegeven worden . Tot nu toe hebben jullie nog niks gevraagd in mijn naam .” ( Zolang het met woorden gebeurt, hebben we inderdaad niks gevraagd ) “Vraag en je zal ontvangen zodat je vreugde groot worde . “ Later is men er op uitgekomen, dat er in de jaren 300 na Christus door keizer Constantijn een stuk uit de tekst was weggelaten . Deze heeft men dan in andere nóg oudere bronnen teruggevonden . En die zeggen het volgende : “ Vraag zonder verborgen motieven ( zonder oordelen, zonder ego ) en wees omgeven van je antwoord, wees omgeven van datgene wat je wenst, zodat je vreugde volmaakt moge zijn “ Dat zei Johannes . Hij spreekt niet van woorden, maar dat je ‘omgeven moge zijn van het antwoord ‘....
Gregg Braden, die zich nu al decennia lang bezighoudt met opzoekingen, lezingen, en het schrijven van boeken over deze materie laat ons op Youtube een 6 tal filmpjes zien, nederlands ondertiteld, onder de titel : Mirakel der wetenschap . In het 5de filmpje laat hij ons – voor wie het interesseert, op de derde minuut – een fragment zien uit een documentaire gedraaid in een chinees ziekenhuis, waar nooit één pil wordt geslikt . De mensen worden er op een energetisch-helende manier aangepakt . Er worden in het filmpje beelden getoond van een dame die op haar bed ligt in een ziekenhuiskamer . Ze is het slachtoffer van een kankergezwel van 7,5cm diameter, in de blaas . In de reportage wordt het gezwel getoond, aan de hand van een stilstaand beeld, gemaakt met echografie. Dit beeld is te zien op de linker kant van een split-screen . Op de rechterkant, laat men – met bewegende beelden – zien hoe haar huidige toestand is . Om haar heen staan drie personen en een radiologe, zijzelf is bij volle bewustzijn, en ze weet precies wat er zal gaan gebeuren . De drie personen om haar heen, zijn erin opgeleid, een gevoel in zich op te roepen, waarin zij de overtuiging leggen van het feit, dat deze vrouw al genezen is . Deze intentie maken ze gezamenlijk duidelijk, door repetitief ook nog een paar woorden uit te brengen, die in wezen betekenen : het is al gebeurd ... het is al gebeurd ... het is al gebeurd . Op de rechterkant van de splitscreen, waar men haar huidige toestand kan volgen, zien we in minder dan drie minuten, het kankergezwel verdwijnen .... Een genezing die op handgeklap wordt onthaald . Toen Jezus, tweeduizend jaar geleden precies dezelfde ‘blijde boodschap ‘ kwam uitdragen, besloot hij zijn genezingen vaak met de woorden : uw geloof heeft u gered . Met andere woorden , hij legde de verantwoordelijkheid van de genezing niet bij zichzelf , maar bij de persoon die ervoor had gekozen gezond te zijn . Hopelijk zal de mensheid nu, 2000 jaar later , deze blijde boodschap wél ter harte nemen . Want ze mogen dan wel een fanclub hebben opgericht voor Jezus, zijn boodschap wordt nog steeds behandeld, zoals die destijds werd behandeld door de Farizeëers . Ze staan er natuurlijk niet echt stil bij, dat de miljoenen afbeeldingen van Jezus aan het kruis die op onze aarde verspreid zijn, een energie van leed , pijn , verdriet en dood uitzenden . Terwijl Jezus als de man die zijn hart – en dus ook ons hart – aanwijst , en niet liever vraagt dan dat iedereen gelukkig, vreugdevol, gezond en liefdevol zou zijn , een veel mooiere boodschap en energie de wereld instuurt . Ik zou bijna zeggen : haal overal de kruisen uit de kerken en je zal eens wat zien ... of moet ik zeggen voelen ! Als we ons zouden realiseren welke kracht er van ons hart uitgaat, zouden we ineens ook weten, hoe onze wereld er zou kunnen uitzien. Deze kracht leeft in ons allemaal . Wij hebben in ons een kracht, die niks op aarde kan overtreffen . Op die manier zullen we niet langer gelimiteerd zijn door de wetten van de biologie van weleer . En dat is iets wat een man als Jezus ons eigenlijk kwam duidelijk maken . Tot groot ongenoegen van de toenmalige machtshebbers, wetgeleerden en farizeëers die zijn populariteit – het gevolg van wat men tot voor kort nog mirakels noemde - uiteindelijk in de kiem hebben gesmoord .
Misschien ben je wel benieuwd om te weten met hoeveel we zouden moeten zijn om de vrede in de wereld te bewerkstelligen op die manier . Onderzoek heeft uitgewezen, dat er al een bevredigend resultaat optreedt door te werken met de vierkantswortel van 1 procent van de bevolking . Dat wil zeggen dat, als een stad 1.000.000 inwoners telt er eigenlijk slechts 100 mensen nodig zijn om, de vrede te voelen alsof ze reeds aanwezig is . Over de wereldbevolking van laten we zeggen 6 miljard mensen zijn er slechts 8.000 goedbedoelende , vredelievende mensen nodig om het gewenste resultaat te bereiken . Het is natuurlijk wel zo, dat het aantal medewerkers hoger mag liggen, met uiteraard een nog effectiever resultaat . Slechts 8.000 mensen is volgens deze studies het aantal mensen dat vereist is om de gevoelens van vrede in hun harten te voelen, en dit gelijktijdig op een bepaald moment, om dat bewustzijn doorheen dat veld te laten opstarten .
Op een totaal ander niveau zijn dezelfde resutaten bereikt door de japanse wetenschapper Masuro Emoto, die de relatie onderzoekt tussen menselijke emotie, het menselijk gevoel en waterdruppels. En die deze relatie heel duidelijk aantoont. Dit wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond, dat waterdruppels, die meer dan 70% van onze wereld uitmaken, en 70% van onze lichamen, reageren op menselijke emotie,of deze nu gevoeld worden in het lichaam of het geschreven wordt op etiketten die op glazen bokaaltjes of flessen worden geplakt. Etiketten die een emotie beschrijven die de onderzoeker voelt. De stalen worden dan gedurende een bepaalde tijd bevroren, en als ze dan terug uit de diepvries komen, worden er waterkristallen gevormd. En die kristallen vertellen een verhaal in verband met wat er gebeurt door die emotie.bvb. Er werd hoog verontreinigd water genomen uit de meest vervuilde dammen in Japan, water dat men voorheen nooit heeft kunnen laten kristalliseren, en wanneer je het onder een microscoop bekijkt, zie je dat het een zeer modderige, wazige vorm heeft zonder symetrie, met helemaal geen kristallijnen structuur, althans voor de emoties er werden ingebracht. Nadat de emoties er werden ingebracht, of een aantal mensen gebeden hadden uitgesproken over dit erg vervuilde water, dan zie je dat de foto ervoor, het water laat zien in zijn giftige staat . De foto, na het gebed, laat een prachtig gevormd waterkristal zien, mooi helder en perfect symetrisch . En dat enkel vanuit het resultaat van menselijke emotie en menselijk gevoel in interactie met water .Dit toont dus eens te meer aan, dat er een rechtstreeks effect bestaat tussen wat we in onze lichamen voelen, en wat er gebeurt in de wereld buiten onze lichamen . Ook hier weer een duidelijk voorbeeld van hoe ieder van ons de gelegenheid heeft om deel te nemen. Niet te controleren of te manipuleren, maar deel te nemen, in de gebeurtenissen van onze wereld, de gebeurtenissen in onze levens, families, samenlevingen en onze lichamen, doorheen het veld dat alles in de schepping verbindt.
Ergens halverwege mijn uiteenzetting heb ik al een tweetal keren de term ‘ quantum hologram’ laten vallen, als ik het had over dat bewuste veld . Eén van de meest krachtige principes over hoe dit veld werkt, is het feit dat het veld , inderdaad holografisch van aard schijnt te zijn . De definitie van een holgram is, dat het een patroon is, en hoe fijn je dit patroon ook verdeelt, het geheel blijft aanwezig en zichtbaar in het kleinste deeltje . Jaren geleden waren er van die blinkende kleine, metaalachtige strips, ook gebruikt als bladwijzer, die wanneer je er licht op liet vallen vanuit een bepaalde hoek, een beeld lieten zien van een openkomende roos, of een afbeelding van moeder Maria, of een dolfijn die over een pyramide sprong. En daarin, als het werkelijk hologrammen waren, kon je, wanneer je ze in heel kleine stukjes sneed, en het allerkleinste stukje onder een vergrootglas of zelfs microscoop legde, nog steeds het volledige patroon zien... in dat allerkleinste stukje . Blijkt nu dat ons bewustzijn, op precies dezelfde manier doorheen dit veld werkt . Dat betekent dat wij allemaal, als kleinere deeltjes van een groter patroon verbonden zijn. En de schijnbaar onbelangrijke, kleine dingen die we dag in , dag uit in ons leven doen, de manier waarop we op elkaar reageren, bij gesprekken aan tafel, wat we voelen als het televisiejoernaal verslag uitbrengt van één of andere ramp, de manier waarop we reageren als iemand ons onheus,onrespectvol of oneervol behandelt... in die schijnbaar onbeduidende momenten van het leven hebben we in feite een individueel gesprek mét dit veld, het quantum hologram ... de geest van God .... En wanneer we al onze kleine gesprekken bij elkaar voegen, wordt dit het collectieve antwoord. Het veld weerspiegelt onze collectieve liefde, onze collectieve waardering en dankbaarheid . Maar ook onze collectieve woede, razernij en angst . Terwijl we die gevoelens beginnen te voelen- van welke aard dan ook- van de dingen die we verkiezen te ervaren in ons leven en onze wereld, moet per definitie het hologram deze dingen naar ons terugspiegelen . Dat houdt dus ook in, dat wanneer wij een gevoel in ons lichaam voelen, het reeds overal bestaat, omdat wij een deel van dat geheel zijn. Net zoals het patroon volledig is, ongeacht hoe klein we die afbeelding ook verknippen, zijn wij ook kleine stukjes van dat grote hologram, van dat groter bewustzijn . Een klassiek voorbeeld, dat dit idee kracht bijzet is het voorbeeld dat je iemand opbelt, maar de bezettoon te horen krijgt, omdat die persoon, net op dat moment jou aan het opbellen is . Wat is er op dat moment gaande ? Hoe geraakt die informatie van die ander naar jou , zodat jullie die gelijktijdige verbinding hebben? Het holografisch principe is het antwoord op die vraag . Omdat, wanneer we iets op één plaats voelen, dan bestaat dat gevoel op een bepaald niveau reeds op elke andere plaats. En naarmate de gradatie waarop wij ons kunnen focussen, verhoogt dat gevoel in ons lichaam, onze mogelijkheid om die gevoelens duidelijk in ons hart te voelen. Eerder dan ze , gewoonweg met ons brein te denken .
Wat vertelt al deze onformatie ons nu echt ... Het zegt op zijn minst, dat er daarbuiten iets is. Dat er een veld bestaat, een levende intelligentie, die alles in de schepping met elkaar verbindt . Niets wordt uitgesloten .Over alles wat we zien gebeuren in onze wereld, over alles wat er in onze lichamen gebeurt, weten we door dit principe, dat het deel uitmaakt van al het andere . We weten , dat we aan het veld gelinkt zijn, door wat we noemen, gedachte, emotie en gevoel en vooral : de gevoelens in ons hart,want dat is de taal, die met het veld communiceert. Het veld herkent misschien de mentàle processen van de taal niet, maar wel het gevoel dat we in ons hart voelen . Dit is allemaal zeer krachtige informatie, omdat het het concept van gebed voorbij elke religieuze of spirituele traditie brengt , en het tot een innerlijke technologie maakt die open is voor iedereen, ongeacht onze geloofsovertuigingen, onze levensstijl, onze bloedlijnen, onze afkomst, of hoe en waar we onze levens willen leven . Het zegt tegen ons, dat we gedurende elke moment van ons leven een gevoel voelen, en door dat gevoel communiceren we met de wereld rondom ons. Dus eerder dan een gebed te zien als iets wat we af en toe doen, wanneer we onze wereld willen veranderen, en daarna weer opstaan en wegwandelen, kunnen we het gebed misschien herdefiniëren als de manier waarop we voelen in ons leven. En omdat we op elk moment in ons leven voelen, wordt het leven het gebed . Het leven wordt het levende gebed. We kunnen altijd vredevolle gevoelens in ons hart koesteren, of we nu in de auto zitten , of in de klas, of in een vliegtuig, of een winkelcentrum . Tot op zeker punt kunnen we dat gevoel van vrede voelen. Het leven wordt het gebed. En terwijl we naar de wereld rondom ons kijken, zien we een wereld waarin zoveel mensen, zo snel veranderen . Sommigen vinden vast dat de wereld niet meer onder controle te houden is, en voelen zich machteloos om daar iets tegen te doen . Deze subtiele principes herinneren ons eraan dat we deel uitmaken van alles wat we zien . Dat de wereld rond ons niets meer en niets minder is, dan een weerspiegeling van datgene wat we vanbinnen zijn geworden . In de taal van zij die voor ons zijn gekomen worden we eraan herinnerd dat we die dingen moeten wórden, die we verkiezen om te ervaren in dit leven . We moeten de vrede worden, de healing, de samenwerking, het mededogen, de liefde, de verzorging die we willen ervaren in onze levens. We moeten die dingen worden, zodat het veld iets heeft om naar ons terug te spiegelen . Op die manier wordt aan ieder van ons de leidraden gegeven om wat we zouden kunnen noemen : ‘betere mensen’ te worden ... En wanneer we op die manier betere mensen worden, bouwen we op die manier aan een betere wereld.
In het boekje ‘INDIGO une nouvelle conscience planétaire’ van Sylvie Simon vonden we o.a. uitspraken van een 7 jarig jongetje ( een sterrekind of Kristalkind ) en we willen tot slot, deze jonge knaap met veel genoegen even citeren . Flavio aan het woord : “Wij leven in een plan van het universum, aan de basis van een soort toren, in de meest 'fysieke' regio . Maar er zijn veel andere niveaus en alles is verbonden . Het universum is geboren toen God besloot een experiment (- ervaring-) te doen, de evolutie . Wij hebben allemaal een klein universum in onze binnenkant. We kunnen ons het universum voorstellen als een toren met verschillende niveaus. Geen enkel niveau is superieur, of ondergeschikt aan een ander . Er is geen boven en geen beneden, (hoog en laag ) en in elk deel is de totaliteit terug te vinden . Het astrale niveau is een tussenschakel-niveau tussen het fysieke niveau en de bron. Het is een subtiel niveau, waar de zielen voorbij moeten als ze naar de bron terugkeren . Als je doodgaat, kom je definitief op dat niveau terecht . We komen er ook soms terecht bij leven, dank zij een zeker type mentale golven, of gedurende de slaap . Op dat niveau bestaat nog altijd ruimte, maar tijd is er niet meer . Op het niveau van de bron, is er noch tijd, noch ruimte. Er zijn geen polariteiten. Het is daar dat energie een spiegeleffect uitoefent, en zich spiegelt naar alle andere niveaus ....” Zeg nu zelf, wat kan zo’n kind in een school gaan doen ?
Bronnen :
Kinderen van nu ( Meg Blackburn Losey ) /Mirakel der wetenschap (Gregg Braden ) / Indigo, une nouvelle conscience planétaire- een nieuw planetair bewustzijn( Sylvie Simon )
Het verband tussen
Ons DNA
Onze emoties en gevoelens
Het electromagnetisch veld van ons hart
Het universum / God / .... onze scheppingen ....
En het grote hologram
in verband met het feit dat alles één is
Een studie van Paul Codde
Augustus 2012
