Daar de geboorte van mijn zoon Marcos al een diepe belevenis was, geloofde ik, dat ik bij Flavio’s komst me op niets nieuws meer hoefde voor te bereiden: ik zou gewoon voor de tweede keer vader worden. Maar een paar maanden na Flavio’s geboorte, maakte zich in Marcos een duidelijke en persoonlijke verbinding met het geestelijke kenbaar .

Ofschoon ik van huize uit katholiek ben, was  me de beoefening van vrome praktijken tot dit tijdstip totaal vreemd. Ik was een intellectueel, gevormd door de wetenschappelijke tradities van het westen, niet religieus en een pure agnost.

Toen mijn oudste zoon van dingen begon te spreken die hij gewoonweg wist, incasseerde mijn intellectuele en emotionele bewustzijn een fikse dreun. Ik kon heel helder zien dat de opvattingen die hij in zijn kinderlijke spraak uiteenzette, de visioenen van een buitengewone en bovennatuurlijke werkelijkheid waren .

Ik hoorde hem aan, en probeerde me er niet mee te bemoeien, ik accepteerde zonder te bekritiseren, ik vroeg zonder een antwoord te verwachten. Wij spraken vrij en spontaan met elkaar. Soms kwam ik erachter dat Marcos hele gedachten of beeldenreeksen van mij opving en hetzelfde gebeurde met zijn moeder . Deze telepathische begaafdheid is nog het minst verbazingwekkende. Marcos ontwikkelt totaal zijn eigen ideeën die hij met grote overtuiging uitspreekt en verdedigt. Behalve dat blijkt zijn verbinding met de fijnstoffelijke dimensies zeer intensief te zijn . Hij spreekt met grote vanzelfsprekendheid van zijn nachtelijke reizen tijdens zijn slaap en zijn verbinding met engelenwezens, die met fysieke ogen niet zichtbaar zijn . Dit alles dwong mij tot een grondiger herziening van mijn eigen referentiekader .

Zorgen over de geestestoestand van de jongen kwamen zo snel als ze gingen; Marcos was weliswaar schuchter, maar een zeer vrolijk en aanpassingsbekwaam kind. Terwijl Marcos ons dus zeer bezig hield, groeide Flavio rustig en vredig op . Toen Flavio drie jaar was, begon hij te ‘spreken’. Beide kinderen hadden in principe dezelfde opvattingen. In veel gevallen hoorden we toe, hoe Marcos Flavio de spelregels en bijzonderheden van deze wereld uitlegde . Flavio bewonderde en respecteerde zijn broer, maar al spoedig voerden zij levendige gesprekken over de kleine verschillen van hun metafysische gedachtengangen . Beiden waren het absoluut eens met de overtuiging een deel van het groot geheel te zijn. God is het geheel en alles wat bestaat zijn deeltjes van God, zeiden ze .

Toen ze ouder werden bleek, dat ondanks hun verschillende persoonlijkheden, zij elkaar goed aanvulden. Marcos past zich intuïtief meer aan zijn omgeving aan dan Flavio. In zijn wonderlijke onbezorgdheid neemt hij de dingen liefdevol zoals ze zijn. Hij ziet de zonzijde van het leven en uit dat, doordat hij graag lacht . Als Marcos lacht straalt hij liefde uit . Hij schrijft en tekent graag en bedenkt veel spelletjes. Hij is zowel pienter als lichamelijk behendig .

Flavio is meer een theoreticus . Hij kan met het allergrootste gemak de kern van de waarheid uitdrukken. Het is indrukwekkend om te zien welke grote kracht hij put uit zijn verbinding met de waarheid. De schellen vallen van mijn ogen als hij de dingen zo eenvoudig zegt . Hij gaat steeds verder, en bewerkt steeds diepere en nog preciezere theoriën over zijn spirituele waarnemingen .

Flavio is een schuchter en gevoelig kind, met een kwetsbare gezondheid, hij heeft een uiterst liefdevolle omgeving nodig. Met de tijd begreep ik dat de beide kinderen over een innerlijke wijsheidskern beschikken die beiden eigen zijn , maar dat ze zich aan verschillende opdrachten wijden. Zonder twijfel is het Flavio die het woord voert. Zijn opdracht luidt, zoals hij zelf zegt, om over de spirituele werkelijkheid duidelijkheid te verschaffen. Hij bezit overigens de bijzondere gave, het juiste moment te vinden. Hij weet altijd heel precies wanneer, waar en met wie hij zonder bijzondere aanleiding kan praten, zonder zich daar ooit in te vergissen .
Het is niet gemakkelijk kinderen op te voeden en tegelijkertijd van hen te leren, maar het is een fascinerende ervaring. Mijn eigen opvattingen over de werelijkheid zijn volledig op zijn kop gezet . Zo blijf ik groeien met mijn kinderen .

Ondanks hun innelijke licht hebben zij me nodig om de weg te vinden in het tastbare dagelijkse leven, of zoals zij zeggen bij hun ervaring in de “dichte materie”. Ieder van hun persoonlijkheid heeft een andere benadering nodig, meer of minder streng, met de juiste begrenzingen.
Dit boek is een getrouwe getuigenis van vele belevenissen die wij met elkaar deelden. Ik geloof dat het van nut is, om onze ervaringen  in deze overgangstijd naar nieuwe vormen van mens zijn, te delen .

Ik ben er zeker van dat er veel meer kinderen zoals Marcos en Flavio zijn . Zij wachten alleen maar op een gelegenheid zich aan een opener omgeving toe te vertrouwen, zodat zij op deze manier hun verbinding met het licht kunnen bewaren .