Ons Indigo-kind
door Mark Denny, geschreven voor zijn dochter Savannah van twee
Ik kijk in je ogen, gevangen door je blik,
Zo veel kennis – Zo alert en bewust.
Ik voel dat ik je ken, ik heb je eerder ontmoet,
Waar kom je vandaan?
Ik wil er meer over weten.
Herinner jij je een plek ver weg, met een andere naam en een ander gezicht? Wees niet van streek als we niet begrijpen de boodschap
die je met je mee terugbrengt naar dit land.
We weten wie je bent; we weten waaróm je hier bent,
Om onze vragen te beantwoorden is duidelijk je doel.
Ik weet dat je het gevoel hebt dat je hier niet thuishoort,
Wees niet teleurgesteld - we zullen altijd dichtbij je zijn.
Ons gezin is hecht zowel naar geest als verstand.
We begrijpen je en we weten van je soort.
Je biedt ons liefde en bindt ons tezamen.
Je aanraking van ons hart is zo licht als een veertje.
Waarom heb je ervoor gekozen ons kleine meisje te zijn?
Wat is de boodschap die je onze wereld brengt?
Je geest is zachtmoedig, zo vreedzaam en mild.
Je geest is bijzonder, ons Indigo-kind.
Je t'en Prie : Quitte Moi
(Naar Ne me quitte pas - J Brel)
Je t'en prie : quitte moi
Il n'faut pas oublier
Que ton bonheur c'est toi
Il ne faut pas fuir comme ça
Oublions les temps,
dépendant de la peur
et le temps perdu
ou tu n'as pas cru
que l'important c'est toi,
regarde dans ton coeur ,
ton miroir c'est moi
un reflet d'horreur
il ne faut surtout pas
que tu dépends de moi
alors quitte moi
et prend soin de toi
Toi tu pourrais voir
La valeur du present
Et te méfier du temps
Qui s' annonce dans une heure
Ne m'en veux surtout pas
Que je m'en aille en souriant
Je te l'offre ce Bonheur
Et le meilleur qu'en partant
Je t' envoie aux pays,
ou l' amour sera loi
Ou l'amour sera reine,
et tu sera roi
Il ne faut surtout pas
Que tu dépends de moi
Alors quitte moi,
Et prend soin de toi
Je t' en prie , quitte moi
tu t' inventeras
une idée rèvée
qui viendra vers toi
tu t' apercevras
qu'il y a pas mal de voies
pour l'expression de soi
et pour se pardonner
Je te raccont'rai
des erreurs créés
dont tu ne savais pas encore
comment les éviter
il ne faut surtout pas
Que tu dépends de moi
Alors quitte moi,
Et prend soin de toi
On a vu souvent
Rejaillir le feu
De l'ancien volcan
Qu'on croyait trop vieux
Il est paraît-il
Des terres brûlées
Donnant plus de blé
Qu'un meilleur avril
Et quand vient le soir
Pour qu’un ciel flamboie
Le rouge et le noir
Ne s'épousent-ils pas
Alors ne vois tu pas
ce grand cadeau en toi
qui vient de se déballer
maintenant que tu m'as quitter
Moi je ne te quitte pas
Au contraire, je suis là
Pour te dire que ça va
Que c'est bien de pleurer
Que c'est bien de laisser tombé le passé
Pour qu'un jour viendra,
ou tu sera toi
Tu n' est coupable de rien,
ne t' en veux surtout pas
Car mon miroir c'était toi,
avouez que c' est bien
De se rendre compte
Que tu ne depends pas de moi
Alors quitte moi
Je t' aime bien comme ça .
Codde
Enkelen zullen zien wat niemand nog begrijpt.
Enkelen zullen zien wat niemand nog begrijpt.
God zal verder groeien terwijl de wijzen praten en slapen.
Want de mens zal de komst niet herkennen tot hij daar is
en het geloof komt pas als het werk is voltooid.
De wereld bereidt zich voor op een grote verandering
en de verantwoordelijkheid om die te bewerkstelligen ligt bij ons.
Of we het leuk vinden of niet:
de grenzen van onwetendheid zullen vervagen,
steeds meer zielen zullen het licht in gaan…
de natuur zal leven om de geheimen van God te manifesteren,
de Geest zal het menselijke spel overnemen,
En het aardse leven zal goddelijk zijn.
Oorspronkelijk uit Savitri van Sri Aurobindo
Overgenomen uit “2012 en verder” van Kiara Windrider blz 129
Zonne-ogen
... Ik zag hen de schemering van een tijdperk doorkruisen,
kinderen met zonne-ogen van een prachtige dageraad,
grote scheppers met een kalm aangezicht,
slopers van massale blokkades in de wereld,
arbeiders in de steengroeven van de goden…
De architecten van de onsterfelijkheid.
In het gebied van de gevallen mensheid kwamen zij,
gezichten weerspiegelden de glorie van de Onsterfelijke…
lichamen mooi gemaakt door het licht van geest…
Ze droegen de Dionysius beker van vreugde
lippen die een onbekende hymne van de ziel zongen,
stappen die in de gangen van Tijd weergalmden.
Hoge priesters van wijsheid, zachtheid, macht en genade;
ontdekkers van zonverlichte wegen van schoonheid…
Hun stappen zullen op een dag de lijdende aarde veranderen
en zullen het licht op het aangezicht van de Natuur rechtvaardigen.
Oorspronkelijk uit Savitri van Sri Aurobindo, blz343-344
overgenomen uit het boek “2012 en verder” , Kiara Windrider, blz 151
'k Pak je vast
(Knuffelsong)
CHORUS:
‘k Pak je vast
als w’elkaar ontmoeten
‘k Pak je vast
als je mij wil groeten
‘k Pak je vast,
als er geen woorden zijn
Voor wat ik voel voor jou
Bij elke lach ,
laat me jou omhelzen
‘n slechte dag,
laat me jou omhelzen
Pak me vast,
want knuffelen wordt
Een nationale sport
toen ik nog een kleine broze baby was,
sliep ik op mijn moeders arm
En tegen de schouders van mijn sterke pa,
was het veilig , goed en warm
‘k Ben ouder nu, de tijd gaat snel,
ik ben nu groot en sterk
Maar schrik vooral niet als je mij vandaag ziet
staan zingen voor de kerk
CHORUS
Er zijn er die beweren,
dat het voor hen niet hoeft
Maar toch spreken z’al anders,
eens het knuffelen geproefd
Het zet je wel aan het denken,
want je begrijpt al gauw
Een knuffel die je mij bezorgt,
die komt terug naar jou
CHORUS
gepest, geplaagd, gemeden,
om jouw kleur of om jouw aard
En toch is dat geen reden,
en wordt de oorlog niet verklaard
Want liefde vind je overal,
en een knuffel dat is iets
zonder een prijs op ‘t etiket,
‘t is gratis en voor niets
Er was eens .... een planeet waar muziek in zat ...
Een boos sprookje, waarvan het einde nog gewijzigd kan/mag/wil/zal worden
We weten allemaal, dat onze wereld momenteel vierkant draait . Dat is al een tijdje zo . Stel nu - dit is een veronderstelling en niks meer - maar stel nu dat onze wereld geheeld zou kunnen worden door 'muziek' . Een fantastisch idee . Maar niemand is daarvan al op de hoogte . Muziek dus . En wonder boven wonder, er worden toch wel duizenden kinderen geboren, die al vanaf jonge leeftijd piano, viool, gitaar ... virtuosen blijken te zijn . Hier en daar is er zelfs één , dat telkens weer net op tijd, een tikje tegen een triangel geeft .
De bezorgde ouders van deze speelgrage kinderen, zijn misschien wel heel erg trots op hun kleine genieën, toch willen ze allemaal zonder uitzondering dat hun kind een diploma haalt, en carrière maakt, en zich geaccepteerd weet door deze , vierkant draaiende wereld . Maar de kinderen vinden zoiets helemaal niet belangrijk, en ze blijven maar musiceren, en sturen harmonie na harmonie de wereld in ... maar, en dat moet worden gezegd, ze kunnen niet goed stilzitten met al die kriebels in hun lijf, en worden dus een storende factor in het klaslokaal . Het interesseert hen uiteraard ook geen knijt wat wiskunde waard is, of de geschiedenis over het verleden, of aardrijkskunde dat het nooit eens over hun éigen planeet heeft .
In samenspraak met de leerkrachten, die allang vergeten zijn, dat muziek de zeden verzacht, komen de ouders tot een besluit, dat helaas niet alleen hun kinderen, maar ook de rest van de wereld treft . Ze zullen hun kinderen , de armen op de rug binden tot die nutteloze bevlieging , over is gewaaid . Kinderen die in een ultieme poging om de wereld te redden, zullen beginnen zingen, zullen uiteindelijk een paar vingers worden afgehakt .
En zo gebeurt het ... in de veronderstelling dat onze wereld vierkant draait , natuurlijk... Maar dat is natuurlijk alleen maar een veronderstelling ...
Samuel
Les jeunes vieux , is mijn waterman versie van 'les vieux' van Jacques Brel . Kan dus op die melodie gezongen worden . wie het wil zingen of verspreiden op school of onder vrienden ... ga uw gang !
http://www.youtube.com/watch?v=Gy-Y6DudhY0
Les vieux enfants sages
|
Les enfants de l’ére nouvelle 2 3
Les Messagers d’Amour
Bien sur ils eurent en partage Des enfants sages Pour eux toutes nos pensées sont claires Ce n’est qu’un tour C’est quoi le but de leur voyage C’est de l’amour
Hymne à la mort( Codde / Brel )
Paul Codde / Jacques Brel
|
