Sinds de geboorte van mijn  broer Flavio wist ik dat wij een gezamenlijke missie hadden te volbrengen. Aanvankelijk ging het erom hem de wetten van deze wereld uit te leggen. Hij stelde heel uitzonderlijke vragen zoals bijvoorbeeld’ waarom kunnen aardbewoners niet vliegen zoals hij in zijn dromen doet ?’ Ik antwoordde hem met plezier en geduld. Soms bestrafte ik hem als hij zijn lichaam verliet om  met mama samen te zijn. Hij bestaat uit minder dichte materie dan ik, maar hij heeft geleerd, zich meer met het fysieke vlak te verbinden . Samen kunnen wij de aanwezigheid van geestelijke wezens waarnemen en kunnen wij onze ervaring met hen uitwisselen. Ons spel geeft ons veel plezier. Wij verzinnen lange verhalen met veelzijdige persoonlijkheden, die in verschillende dimensies, tijden en avonturen leven en bestaan, die naar punten worden beoordeeld en gewaardeerd. Eén van ons is de speler, de andere het lot. Er moeten bepaalde regels worden gehandhaafd en alles moet een samenhang hebben. Ik geloof dat het leven een groot spel is en ons spel is een spiegel van het leven .